O KLUBIE

Nazwa: AKADEMIA PIŁKARSKA BKS „NAPRZÓD” BRWINÓW

NIP: 5342579566

REGON: 369677432

Rok założenia: 1925

Barwy: niebiesko-biało-czerwone

Adres: ul. Turystyczna 4, 05-840 Brwinów

e-mail: bks.naprzod@gmail.com

strona internetowa: http://naprzodbrwinow.pl

Stadion: Stadion Miejski im. Janusza Kusocińskiego; pojemność 600 miejsc

boisko: 104/65m

Z A R Z Ą D

Prezes Zarządu: Podgórski Maciej
Wiceprezes Zarządu: Kośla Marcin
Członek Zarządu: Kocoń Marcin
Członek Zarządu: Szymczak Adam
Członek Zarządu: Zagrajek Piotr

K O M I S J A   R E W I Z Y J N A

Korycki Tomasz
Białecki Tomasz

H I S T O R I A
Na przełomie lat 1924/25 w Brwinowie z inicjatywy Zbigniewa Życzkowskiego powstaje pierwsza organizacja sportowa pod nazwa Brwinowski Klub Sportowy – 13, skupiająca trzynastu młodych ludzi, którzy zorganizowali drużynę piłki nożnej rozgrywająca mecze towarzyskie z okolicznymi drużynami. W drużynie oprócz założyciela Klubu byli m.in.: Feliks Cywinski, Kazimierz Niewiadomski, Zbigniew Modzelewski, Stanisław Walczak, Zbigniew Smolaga, Jan Przybysz, Wacław Warkus, Stanisław Laguna. Boisko zostało urządzone na wynajętej działce przy ul. Kępińskiej obok ul. Orzeszkowej. Pierwszy mecz rozegrano z Ożarowem wygrywając 1:0. Drużyna posiadała koszulki zielone i spodenki białe. W latach 1926-27 do Klubu przybywają: Tadeusz Weber, Jan Czarnecki, Edward Krajewski, Edward Gzyra, Rudolf Dorner, Stanisław Ciesielski, Czesław Pawłowski, Bronisław Brzeziński, Władysław Kudlak i inni. W roku 1926 boisko piłkarskie zostaje przeniesione na ul. Słoneczna róg ul. Myśliwskiej, a w roku 1926 nowe boisko zostaje urządzone przy ul. Grodziskiej Nr 18. Brak odpowiednich funduszy, brak sprzętu piłkarskiego i lokalu odbija się ujemnie na działalności Klubu i kryzys nasypuje w roku 1930, który doprowadza do rozpoczęcia z inicjatywy Ludwika Siedleckiego organizacji Robotniczego Klubu Sportowego „Naprzód” w roku 1933. W kwietniu 1933r, wynajęto parcele gruntu przy ulicach: Sienkiewicza, Szopena i Słowackiego, na której urządzono boisko piłki nożnej i rozpoczęto treningi piłkarskie dla ponad trzydziestu zawodników. Wybrano tymczasowo Zarząd Klubu w składzie: Prezes Ludwik Siedlecki i członkowie Tadeusz Filipek oraz Tadeusz Przybysz. Pierwszy mecz rozegrano z drużyna piłkarska Cukrowni w Józefowie k/Błonia uzyskując wynik remisowy 1:1. Drużynę RKS „Naprzód” reprezentowali: Edward Górski, Ludwik Siedlecki, Janusz Bakinowski, Tadeusz Przybysz, Jan Czarnecki, Marian Krajewski, Józef Komenderek, Marek Ciesielski, Tadeusz Filipek, Edward Zalecki i Michał Bakinowski.

Dużą pomoc Klubowi okazywali: dr Jadwiga Kozłowska, która bezpłatnie opiekowała się zdrowiem piłkarzy oraz p. Wacław Moczydłowski – Kierownik Szkoły Powszechnej Nr 1 przy ul. Piłsudskiego, który bezinteresownie umożliwiał odbywanie zebrań Klubu w budynku Szkoły. Drużyna piłkarska rozgrywała mecze z drużynami: KS „Błonianka” Błonie, KS „Pogoń” Grodzisk Maz., RKS „Skra” W-wa, RKS „Drukarz” W-wa i z innymi.

W roku 1934 nastąpiło zarejestrowanie statutu RKS „Naprzód” przy dużej pomocy okazanej przez Kazimierza Puzaka (późniejszego więźnia NKWD, skazanego w czerwcu 1945r. w procesie 16-tu w Moskwie) oraz posła Stanisława Dubois. Drużyna Piłki nożnej w roku 1935 uzyskuje awans do kl. „B”, następnie powstają nowe sekcje: lekkiej atletyki, siatkówki kobiet, bokserska i kolarska. Lekkoatleci: Stefan Baran, Stanisław Olejniczak i Józef Choma odnoszą sukcesy w biegach przełajowych. Drużyna siatkówki kobiet w składzie: Helena Gzyra-Smolińska, Janina Kwietniak-Kozłowska, Zofia Kret-Gzyra, Maria Trzykowska-Murzyn, Halina Kozubska, Janina Kołakowska-Jasińska, Katarzyna Badowska, Janina Górska i inne rozgrywa mecze z okolicznymi drużynami i bierze udział w licznych turniejach. Sekcja bokserska trenowana przez Władysława Boskiego startuje w kl. „B” Warszawskiego Okręgowego Związku Bokserskiego, a zawodnik Czesław Czubek w roku 1936 zdobył tytuł Wicemistrza W – wy w wadze półciężkiej. Sekcja kolarska kierowana przez Józefa Gnilke licząca 15 kolarzy bierze udział w licznych wyścigach, a w roku 1938 w wyścigu Wa – wa Radom kolarz „Naprzodu” Jan Górniak zdobywa Puchar Prezydenta m. Radomia. W drużynie piłki nożnej RKS „Naprzód” grają m.in. Tadeusz Murzyn, Jan Czarnecki, Natan Ryba, Ludwik Siedlecki, Stefan Baran, Władysław Czubek, Edward Krajewski, Marian Gzyra, Tadeusz Filipek, Henryk Rutkowski, Władysław Konecki, Edward Kosinski, Zdzisław Bierdzinski, Marian Krajewski, Edward Górski, Marek Ciesielski, Tadeusz Tomasik i inni.

Ponadto „Naprzodzie” grają jeszcze inni sportowcy w drużynie rezerwowej i juniorów, ogółem sekcja piłki nożnej liczy ponad 60 zawodników.

W roku 1936 RKS „Naprzód” korzystał z lokalu przy ul.Leśnej 13, a od roku 1936 Klub wynajmuje domek 2-izbowy przy ul. Biskupickiej urządzając magazynek sprzętu sportowego i szatnie ze świetlica. w roku 1938 z inicjatywy p. dr Stanisława Jastrzebowskiego i p. Leona Wiencka powstaje Klub Sportowy „Brwinowianka”, do którego przeszło z „Naprzodu” kilku zawodników, który rozgrywa mecze w kl. „C”. „Brwinowianka” od właściciela gruntu wydzierżawia dotychczasowe boisko „Naprzodu” przy ul. Szopena i RKS „Naprzód” zmuszony jest do urządzenia nowego boiska przy ulicach: Sienkiewicza, Zacisze-Ogrody (obecna ul.Konspiracji i ul. Słowackiego). Piłkarze „Naprzodu” nadal rozgrywają mecze w kl.”B”, a od roku 1939 Prezesem „Naprzodu” jest nadal p. Ludwik Siedlecki.

Nadchodzi wrzesień 1939, wybucha II Wojna Światowa, we wrześniu 1939 r. polegli na wojnie Tadeusz Filipek ppor. rez. inż. Edward Gzyra – członkowie Zarządu Klubu, a po wkroczeniu Niemców do Brwinowa w dniu 13.09.1939r. na łąkach brwinowskich przy ul. Powstańców W-wy rozstrzelani zostali przez hitlerowców członkowie Klubu: Edward Kosinski, Tadeusz Piotrowski i Ryszard Wojtczak. W okresie okupacji zostali rozstrzelani lub zamordowani w obozach inni członkowie Klubu. W ramach obchodzonego w roku 1965 Jubileuszu 40-Lecia Klubu, dla uczczenia pamięci rozstrzelanych i pomordowanych w latach 1939-1945 członków „Naprzodu” w Kościele Parafialnym Św. Floriana w Brwinowie wmurowano pamiątkową tablicę, którą poświęcił ówczesny Proboszcz Ks. prałat Tadeusz Zakrzewski. Pozostali w Brwinowie zawodnicy piłki nożnej i działacze organizują nielegalnie Klub Sportowy pod nazwą „Brwinowianka”. Organizatorami tego Klubu byli Tadeusz Osinski i Piotr Dębek, a drużyna piłki nożnej rozgrywa mecze towarzyskie z okolicznymi drużynami.

Po ucieczce Niemców z Brwinowa w styczniu 1945r. do swoich domów zaczynają powracać mieszkańcy – sportowcy wywiezieni przez hitlerowców na roboty i do obozów. W lutym i marcu 1945r. organizuje się ponownie RKS „Naprzód”. Organizatorami byli: Jan Czarnecki, Marian Gzyra, Stefan Baran, Juliusz Smolinski, Zdzisław Bierdzinski i Piotr Debek. Prezesem Klubu zostaje Piotr Debek. Pierwsze chwile dla „Naprzodu” po przerwie wojennej są bardzo ciężkie, braki sprzętu sportowego. Boisko piłkarskie zostaje urządzone przy ul.Kępińskiej róg ul. Borkowej i od roku 1946 rozpoczęto rozgrywki piłkarskie w kl. „B”.

W roku 1947 przy dużej pomocy ówczesnego wójta p. Jana Przybysza RKS „Naprzód” otrzymuje od władz gminy Letnisko Brwinów w wieczysta dzierżawę teren poniemiecki przy ul. Powstańców W-wy o pow. ok. 3.0 ha gdzie urządzono boisko do piłki nożnej.

W roku 1948 w Polsce zostają zlikwidowane samodzielne Kluby Sportowe, w tym i brwinowski „Naprzód”, a natomiast zostają utworzone centralne zrzeszenia sportowe z kołami terenowymi. W Brwinowie od roku 1948 zostaje utworzone Koło sportowe „Związkowiec” przy Miejskiej Radzie Narodowej, powstają sekcje lekkiej atletyki i siatkówki mężczyzn. W roku 1951 zostaje zlikwidowane Kolo portowe „Związkowiec”, a w miejsce tego Koła Sportowego, Koło w Brwinowie zostaje przekazane Zrzeszeniu Sportowemu „Ogniwo”.

W latach 1949-1951 drużyna piłkarska rozgrywa mecze w kl.”B”, powstają sekcje hokeja na lodzie i koszykówki mężczyzn. Istniejące sekcje sportowe odnoszą liczne sukcesy, szczególnie siatkarze biorą udział w eliminacjach o wejście do I ligi, a w drużynie grają m.in. reprezentanci Polski: Lewkowicz, Pichekski i Laszcz. Od sierpnia 1953r.Koło Sportowe wstępuje do Zrzeszenia Sportowego Spółdzielczości Pracy i Rzemiosła „Start” uzyskując od tego momentu dobrego opiekuna oraz dużą pomoc w sprzęcie sportowym. W roku 1954 piłkarze uzyskują awans do kl.”A”, lekkoatleci zdobywają tytuł mistrza Polski Z.S „Start”. Sekcja lekkiej atletyki od 1955r. kieruje p. Stanisław Widlicki, a trenerem jest p. Edmund Sumiński, którego wychowanek Bogusław Gierajewski w roku 1956 ustanawia rekord Polski juniorów w trójskoku wynikiem 16,02m. W roku 1953 Klub uzyskuje od władz miejskich i powiatowych decyzje o przekazaniu w wieczyste użytkowanie terenu przy ul. Powstańców W-wy pod budowę stadionu sportowego. W roku 1957 nastąpiło reaktywowanie stowarzyszeń sportowych i w miejsce dotychczasowego Kola Sportowego „Start” powstaje Brwinowski Klub Sportowy „Naprzód”, który w swojej nazwie nawiązuje do istniejących przed 1939r. na terenie n/ miasta klubów.

Od 1952 działacze Klubu rozpoczynają starania w sprawie budowy stadionu sportowego, zakupiono częściowo potrzebne materiały i wykonano fragment wykopu pod bieżnie lekkoatletyczna, duża inicjatywę w zakresie budowy stadionu wykazał w tym czasie p.Andrzej Kowalewski, jednak brak funduszy zmusił do przerwania robót. W roku 1955 działacze Klubu: Wiesław Kaliski, który był Prezesem Klubu w latach 1955-1990, Tadeusz Ochocinski, Hanna Sikorska, Piotr Debek, Zdzisław Kaliski, Jan Rendek, Edmund Sumiński, Stanisław Widlicki, Władysław Jankowski i Ryszard Fuss podjęli ponownie zadanie budowy stadionu sportowego. Ze sprzedaży specjalnie wydrukowanych cegiełek zebrano niezbędne fundusze, zostają sporządzone nieodpłatnie plany realizacyjne stadionu, a od 01.08.1956r. PRK nr 7 (realizujące w tym czasie budowę tunelu pod torami PKP) rozpoczyna po kosztach własnych roboty przy budowie stadionu i urządzeń sportowych. Wybudowano boisko do piłki nożnej, bieżnie z urządzeniami lekkoatletycznymi (skocznie, rzutnie i rozbiegi), trybuny, wodociąg wokół boiska z hydrofornia oraz zbudowano nowe ogrodzenia terenu.

Po blisko rocznej budowie w dniu 21.07.1957r. następuje uroczystość otwarcia nowo wybudowanego Stadionu Sportowego, którego dokonały siostry Janusza Kusocińskiego pp. Maria Gościcka i Janina Czaplińska. Stadion noszący imię słynnego olimpijczyka został w tym dniu poświecony przez ówczesnego proboszcza brwinowskiego Ks. Franciszka Kawieckiego. Sztafeta motorowa przywiozła ziemie pobrana z grobu Janusza Kusocińskiego w Palmirach, która została wmurowana w trybunę honorowa stadionu. Dzięki szczególnie bezinteresownej działalności Zarządu Klubu, a zwłaszcza Wiesława Kaliskiego, Tadeusza Ochocinskiego i Piotra Debka sportowcy brwinowscy uzyskali wspaniały stadion z urządzeniami sportowymi, który umożliwił dalszy rozwój Klubu oraz przyczynił się do uzyskiwania lepszych wyników sportowych. Bieżnia i urządzenia lekkoatletyczne do końca lat siedemdziesiątych należały do najlepszych na terenie Warszawy i województwa. Na brwinowskim stadionie zdobywali minima olimpijskie czołowi lekkoatleci naszego kraju, a organizowane przez nasz klub „Piątki lekkoatletyczne” umożliwiały udział w tych Zawodach reprezentantom Polski, w których uczestniczyli: Irena Kirsztensztain-Szewińska, Ewa Kolubowska, Bogdan Gierajewski, Halina Krzyżanska, Ewa Bednarek i Janusz Sidło. Oprócz trenera p. Edmunda Sumińskiego zajęcia treningowe w sekcji L.A „Naprzodu” prowadza czołowi trenerzy pp. Edward Bugala i Włodzimierz Puzio.

W latach 1953-1965 drużyna koszykówki mężczyzn brała udział w rozgrywkach II i III Ligi, a trenerem zespołu był Sławomir Zlotkiewicz – reprezentant Polski i trener zespołu reprezentacyjnego kraju. Do roku 1977 istniejąca sekcja gimnastyki akrobatycznej kobiet należała do czołówki krajowej, a zawodniczka Jolanta Lipczynska była dwukrotnie mistrzynią Polski juniorek w ćwiczeniach wolnych. Lekkoatleci miejscowego Klubu do roku 1988 zdobywali zarówno drużynowo jak również i indywidualnie tytuły mistrzów Mazowsza, a zawodnik Bogdan Gierajewski był rekordzistą Polski w trójskoku, Andrzej Wojdalski rekordzista Polski w rzucie oszczepem młodzików, Lech Chmielewski był wicemistrzem Polski w rzucie młotem, a Helena Piotrowska była wicemistrzynią Polski w hali w pchnięciu kula. Sekcja L.A w latach 1958-1978 brała udział w rozgrywkach II i III Ligi.

Z koszykarzy wymienić należy: Józefa Kocha, Andrzeja Szczepanskiego, Zygmunta Charaszkiewicza, Jana Rendeka i innych.

Piłkarze po uzyskaniu awansu do kl.”A” w 1954r. przez 2 sezony biorą udział w rozgrywkach w tej klasie, następnie w roku 1963 ponownie drużyna awansuje do kl. „A” Okręgu Warszawskiego i w roku 1975 piłkarze spadają do kl. „B” gdzie rozgrywają mecze do 1996 roku. Do najlepszych piłkarzy „Naprzodu” należeli: Marian Gzyra, Zdzisław Górski, Zbigniew Niewiadomski, Czesław Zalewski, Ryszard Walczak, Alfred Niesluchowski, Marian Gospodarczyk, Marian Dubielecki i szereg innych, których było bardzo wielu.

Istniejąca w latach 1960-1985 sekcja tenisa stołowego należała do czołówki wojewódzkiej, a wyróżniający się zawodnicy to: Danuta Chmielewska, Bogusław Anuszewski, Wiesław Chrościcki i Ryszard Piatkowski. Sekcja ta w latach 1965-1985 brała udział w mistrzostwach drużynowych II i III Ligi, a indywidualnie zdobywali tytuły mistrzów województwa.

Do roku 1989 istniała również sekcja brydża sportowego kierowana przez p. Andrzeja Nikitina, która osiągała dobre wyniki zarówno drużynowo i indywidualnie parami na szczeblu centralnym w Polsce. W roku 1965 z okazji jubileuszu 40-lecia Klubu w Brwinowie gościła mistrzyni olimpijska z Los Angeles Stanisława Walasiewicz-Olson.

W latach 1963-1965 z inicjatywy Zarządu i z funduszy klubu przebudowano i rozbudowano budynek biurowo-mieszkalny, wybudowano budynek szatni i natrysków oraz budynek gospodarczo-magazynowy z siłownia.

W latach 1972-1975 wybudowano stałe ogrodzenie stadionu.

W roku 1975 klub obchodził jubileusz 50-lecia i z tej okazji otrzymał od rzemiosła składany budynek sali sportowej, który po zgromadzeniu przez klub środków wybudowano w latach 1978-1983.

Z okazji 50-lecia „Naprzód” otrzymał od społeczeństwa nowy sztandar, który został poświecony przez ówczesnego proboszcza Ks. Jana Durkę w czasie zorganizowanych we wrześniu 1981r. wspólnie z tut. NSZZ „Solidarność” na stadionie uroczystości religijno-patriotycznych.

W latach osiemdziesiątych następuje dalszy rozkwit klubu, działają liczne szkółki młodzieżowe w lekkiej atletyce, piłce nożnej, powstała nowa sekcja jeździecka, która organizowała również imprezy szczególnie dla niesprawnych dzieci z Domów „Caritas”. W roku 1990 następują zmiany organizacyjne. Prezesem klubu zostaje p. Krzysztof Konarzewski, a od 1992r. p. Zbigniew Paciorek. Następuje regres w działalności klubu, a przeprowadzenie w 1992r. komunalizacji obiektu sportowego i budynków oraz przekazanie Stadionu z wyposażeniem Ośrodkowi Kultury powoduje zawieszenie działalności Klubu. Pozostaje jedna sekcja piłki nożnej z drużyną seniorów, kierowaną przez trenera Mariusza Jaworskiego.

Robert Miziołek, Jan Fuss, Piotr Durda, Zbigniew Jasiński, Piotr Bagieński, Mariusz Jaworski Mariusz Malinowski, Andrzej Maliszewski, Krzysztof Rytel, Jacek Kwieciński, Radosław Zarzycki i Piotr Gontarczyk

W czerwcu 1993r. grupa działaczy sportowych przejmuje od Ośrodka Kultury sprzęt sportowy i częściowo wyposażenie obiektu sportowego oraz niektóre pomieszczenia. Pod kierownictwem wybranego na Prezesa Klubu p. Andrzeja Kowalewskiego „Naprzód” ponownie rozpoczyna samodzielna działalność.

W roku 1994 sprawami organizacyjnymi klubu zajmował się p. Leszek Osiadacz. W okresie od jesieni 1994r. do wiosny 1999 roku Prezesem Klubu był p. Paweł Turkot. Nowy Zarząd zaczyna pracę z dziećmi i młodzieżą. W 1996 roku seniorzy prowadzeni przez Mariusza Jaworskiego awansują do „A” klasy, a w 2001 do ligi okręgowej. Później Naprzód gra w A-klasie (2006/2007 oraz 2007/2008), by ponownie, w roku 2008, awansować do Ligi Okręgowej (pod wodzą Piotra Makijenko).

Obecnie po kilku awansach i spadkach seniorska drużyna rozgrywa swoje mecze w  A-klasie.